Adı T. Kimliğini gizli tutmak açısından T diyeceğiz. İnanılmaz canayakın, iş bitiren, hiperaktif, pozitif ve çalışkan bir iş arkadaşım. Gay olduğunu gizlemiyor. Gerçi Amerika’da çoğunluğu gizlemiyor, hatta gurur duyarak belli ediyorlar. Ancak bazılarının gay olup olmadıklarını anlamak çok zor çünkü dışarıdan bakınca normal gözüküyorlar. Demekki çeşit çeşit.
T ile iş çıkışı bir café’de oturup biraz sohbet ettik, ordan burdan konuştuk. İçinde ilginizi çekeceğini umduğum bilgiler ve geri bildirimler olan bu sohbetten bazı kesintileri sizlerle de paylaşmak istiyorum:
• T, ilk defa ne zaman gay olduğunun farkına vardin? En erken kaç yaşına kadar uzanıyor gay olma hikayenin hatıraları?
Çocukluğumdan beri çok hassas ve duygusaldım. Anneme yardım etmeyi, evde daha çok vakit geçirmeyi severdim. Yalnız kalmayı severdim. Ancak erkeklere karşı ilgi duyduğumun farkında değildim henüz. Daha doğrusu neyin ne olduğunun farkında değildim. Herşey bana çok normal geliyordu. Ergenlik çağına girmemle beraber okulda, sınıftaki birkaç arkadaşımdan hoşlanmaya başladığımı fark ettim. Bunların arasında hem kızlar, hem de erkekler vardı. Sonra sanki erkeklerden daha çok etkileniyormuşum gibi geliyordu ama hala daha hiçbirşeyin farkında değildim.
• Peki nasıl oldu tam olarak farkına varman?
Sevdiğim ve çok iyi anlaştığım bir erkek sınıf arkadaşım vardı. Beraber güzel vakit geçirirdik. O zaman 13 yasındaydım. Birgün eve geldim, odama girdim. Tam ceketimi çıkarıyordum ki ceketimin cebinde bir mektup buldum. Yatağıma oturdum ve merakla mektubu okumaya başladım. Erkek arkadaşımdan bana yazılmış bir aşk mektubu idi. Bana karşı bütün duygularını, düşüncelerini, hislerini, hayallerini kağıda dökmüş ve bana uzun ve güzel bir mektup yazmıştı. Şok olmuştum. Ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi şaşırmıştım. Öylece kalakaldığımı ve uzun süre duvara baktığımı hatırlıyorum. İşte ilk defa o an kafamdan “acaba ben gay’miyim?” düşüncesi geçti.
• Ailen nasıl fark etti? Nasıl bir aile yapın vardı o zamanlar? Onların tepkileri nasıl oldu? Biraz bunlardan bahseder misin?
Günlük tutardım birçok ergen genç gibi. O mektup olayını da günlüğüme yazmıştım. Hem çok mutlu olduğumu, hem şaşırdığımı, hem de panik halinde olduğumu ve ne yapacağımı bilemediğimi yazmıştım.
Annem çalışan bir kadındı. Üst düzey yönetici sekreteri idi. Benim, annemle ilgili hatıralarım hep onun çok fazla çalışması ve kariyer yapması üzerinedir. Bazı akşamlar işten eve geç gelirdi. İşinde başarılı bir iş kadını idi. Bu arada annem zenci, babam ispanyol yani Güney Amerikalı, ben bir melezim. Evde anneannem de bizimle kalıyordu. Ve de babam tabiki. Sonradan boşandılar ve babam başka bir kadınla evlenip çoluk çocuğa karıştı. Ben annemin tek çocuğuyum. Annem bir daha evlenmedi, kendisini tamamen kariyer hayatına verdi. Anneannemle çok yakındık. Bana her zaman anlayışlı ve sevecen davranmıştır. Annem çok çalıştığı için evin işlerini ve yemeği çoğunlukla anneannem yapardı.
Birgün okul çıkışı eve geldim ve annemi odamda yatağımın üzerinde otururken buldum. Önce birşey anlamadım. Sonra baktım elinde benim günlüğüm ve annem ağlıyordu. O anda yüreğime bir hançer saplandı çok üzüldüm. Günlüğümü okumuştu.
• Sonra ne oldu?
Birbirimize baktık. Annem “doğru mu bu yazdıkların?” diye sordu. Ben de başımı salladım. Peki ne olacak şimdi dedi. Ben de “bilmiyorum” dedim. Annem çok üzgündü. Onun o üzgün hali kalbimi parçaladı. Ne diyeceğimi bilemiyordum ama “hayır anne, hepsi yalan, ben gay değilim” de diyemiyordum.
• Evdeki diğer aile fertlerinin tepkileri nasıl oldu?
En büyük tepkiyi babam verdi. Anneannem tarafsız kalmaya çalıştı. Üzgündü ama beni olduğum gibi kabul etmeye de hazırdı. Babam tam bir maço İspanyol erkeğidir. Öğrenir öğrenmez küplere bindi. “Benim oğlum asla gay olamaz, böyle birşeyi asla kabul edemem, derhal bunu sonlandıracaksın” diye bağırıp çağırmaya ve arada bir beni dövmeye başladı. Evlatlıktan red edeceğini söyledi. Evde çok büyük kavgalar oldu bu yüzden.
• Baban evi terk mi etti?
Evet. Ancak hemen değil. Zaten annemle araları çok iyi değildi. Ben 18 yaşıma gelince babam evi terk etti ve başka bir şehre yerleşip, başka bir kadınla yaşamaya başladı. Sonra o kadınla evlendi ve başka çocukları oldu. Ancak biz babamla uzun yıllar hiç konuşmadık. Yeni yeni artık kabullendi. Şu anda 32 yaşımdayım. Aradan 15 yıla yakın bir zaman geçtikten sonra artık kabullendi. Ancak hiçbir zaman babamla gerçek bir baba-oğul ilişkimin olamayacağını da biliyorum. Artık bunu böylece kabullendim ben de.
• Annenle ve anneannenle ilişkilerin nasıl?
Gayet iyi. Zaten o ilk şoku atlattıktan sonra annem hep destek oldu. Anneannem de her zaman arkamdaydı. Anneannem hayatta ve hala annemle beraber oturuyor. Ben artık ayrı yaşıyorum ama çok sık görüşüyoruz. Bayram ve özel günleri beraber geçiriyoruz. İyiki varlar. Annem artık emekli oldu tabi ama boş durmayı hiç sevmez. Gene kendini oyalacak işler buluyor.
• Evlenmeyi düşünüyor musun? Madem artık evlilik yasal Amerika’da birçok eyalette.
Bir erkek arkadaşım vardı ve çok iyi anlaşıyorduk. Kendisi aslen İsviçreli. Onunla evlenmeyi ciddi olarak düşünmüştüm. Hem evlenirsem ona yeşil karta da başvurabiliyorum ve onu Amerika’ya getirebiliyorum.
• Sen hiç gittin mi Avrupa’ya?
Evet, onu ziyarete gitmiştim üç yıl önce. Çok güzel bir tatil yaptık. Avrupa’nın birçok yerini gezdik. Dağ başında havuzlu çok güzel bir villası var (bana resim çıkarıp gösterdi, gerçekten şahane bir villa.) Ancak Amerika’ya taşınmaktan vazgeçti biz de ayrıldık. Gelip geçici ilişkilerim oluyor ama sürekli bir sevgili bulamadım henüz. Hala arayış içindeyim, bildiğin biri varsa bana tavsiye debilirsin (burda kahkahayı basıyoruz ikimiz de.) Aslında bildiğim biri var, bir Türk gay arkadaş var istersen tanıştırırım diyorum, neden olmasın, Türkler yakışıklı olur deyip göz kırpıyor. Hatta ona sosyal medyada Amerika’da yaşayan Türk gay’lerin kurduğu gruplardan bahsediyorum.
• Peki gay olmakla ilgili ne söylemek istersin? Amerika’da bile yaşasak biliyorsun ki insanların hala çok fazla önyargıları var. Senin babanın da kabullenmesi nerdeyse 15 yılını almış. Bu konuda ne söylemek istersin?
Eğer elimde imkanım olsaydı asla gay olmazdım. Eğer seçme şansım olsaydı asla gay olmayı seçmezdim. Ama bu benim elimde olan birşey değil. Ben gay’im.
• T’ciğim çok teşekkür ederim, benimle bu kadar samimi ve içten bir röportaj yaptığın ve sorularımı cevaplamayı kabul ettiğin için. (Son soruma verdiği cevaptan bayağı etkilenmiş bir şekilde café’den ayrılıyorum.)
